Πώς διαγιγνώσκεται και αντιμετωπίζεται η οξεία προστατίτιδα;

Η οξεία προστατίτιδα χαρακτηρίζεται από έντονη κλινική εικόνα. Η παθολογία είναι επικίνδυνη με μια σειρά σοβαρών επιπλοκών, επομένως απαιτεί έγκαιρη και σύνθετη θεραπεία. Ο τρόπος αναγνώρισης και θεραπείας μιας ασθένειας περιγράφεται σε αυτό το άρθρο.

Η οξεία προστατίτιδα είναι μια φλεγμονώδης νόσος που συνοδεύεται από έντονες οδυνηρές αισθήσεις και μπορεί να αποτελέσει μεγάλη απειλή για την υγεία. Για μια επιτυχημένη πρόγνωση της νόσου, θα πρέπει να συμβουλευτείτε έγκαιρα έναν γιατρό για να διαγνώσετε και να συνταγογραφήσετε κατάλληλη θεραπεία.

Γενικά χαρακτηριστικά της νόσου

Η οξεία προστατίτιδα είναι μια ταχέως αναπτυσσόμενη φλεγμονώδης διαδικασία στον προστάτη. Έχει τέσσερα στάδια ανάπτυξης:

  1. Καταρροϊκός.Σε αυτό το στάδιο, ο αδένας διογκώνεται λίγο, η φλεγμονή επηρεάζει μόνο τους βλεννογόνους των εκκριτικών αγωγών του αδένα. Αυτός ο χρόνος είναι ο πιο ευνοϊκός χρόνος για θεραπεία - αν ξεκινήσετε σε αυτό το σημείο μπορείτε να απαλλαγείτε από τη νόσο σε λιγότερο από δύο εβδομάδες. Η φύση της φλεγμονής δεν είναι πυώδης, αλλά το οίδημα που εμφανίζεται φράζει τους αγωγούς και εμποδίζει την έκκριση να φύγει από τον αδένα. Αρχίζει η στάση.
  2. Περικάρπιου.Ως αποτέλεσμα της στασιμότητας, τα βακτήρια που έχουν εισβάλει στο όργανο ξεκινούν τη δραστηριότητά τους εκεί. Δεδομένου ότι το όργανο αποτελείται από κύτταρα που ομαδοποιούνται σε λοβούς και χωρίζονται από συνδετικό ιστό, η φλεγμονή επηρεάζει αρχικά ένα μέρος.
  3. Παρέγχυμα.Η φλεγμονή περνά από το ένα λοβό στο άλλο, υπάρχουν πολλές φλύκταινες σε διαφορετικά μέρη του αδένα.
  4. Πυώδες απόστημα.Τα φλύκταινα συγχωνεύονται σε ένα και σχηματίζεται μια φουσκάλα γεμάτη με πυώδη περιεχόμενα στον αδένα. Με την πάροδο του χρόνου, μπορεί να σκάσει, το πύον να εξαπλωθεί και να εισχωρήσει στο χώρο γύρω από τον προστάτη και την ουροδόχο κύστη, την ουρήθρα ή το ορθό. Όταν ανοίγει ένα απόστημα, το πύον δεν βγαίνει εντελώς και αυτό γίνεται ένας νέος γύρος στη φλεγμονώδη διαδικασία.

Το πόσο γρήγορα αναπτύσσεται και πώς θα τελειώσει η παθολογική διαδικασία εξαρτάται από διάφορους παράγοντες: τους λόγους φλεγμονής, την επικαιρότητα και την επάρκεια της θεραπείας.

αιτίες

Στο 90% των περιπτώσεων, η αιτία της οξείας φλεγμονής του προστάτη είναι μια μολυσματική βλάβη. Τα παθογόνα μπορεί να είναι ένας ή περισσότεροι τύποι βακτηρίων και ιών:

  • Οι γονοκόκκοι είναι ένα από τα πιο επικίνδυνα βακτήρια, ενεργοποιούν γρήγορα πυώδεις διαδικασίες.
  • Ο Trichomonas είναι ο ηγέτης μεταξύ των σεξουαλικώς μεταδιδόμενων μικροοργανισμών. Διεισδύει στον μεσοκυττάριο χώρο του αδένα, επομένως απαιτεί μακροχρόνια επίμονη θεραπεία.
  • Χλαμύδια - Εκτός από την τοξικότητα, είναι σε θέση να κολλήσουν μαζί ερυθροκύτταρα, να αυξήσουν τον ρυθμό καθίζησής τους και να εμποδίσουν τη ροή του αίματος στην πληγείσα περιοχή. Διεισδύουν βαθύτερα από τον Τριχομόνα.
  • Οι σταφυλόκοκκοι, η χρυσή εμφάνιση, είναι ιδιαίτερα συνηθισμένοι. Μπορεί να επιβιώσει σε όλους τους ιστούς και τα όργανα, προκαλώντας πυκνότητα και κάνοντας το αίμα πιο παχύ.
  • Το ουρεόπλασμα είναι μια διασταύρωση μεταξύ πρωτοζωών και ιών. Μπορεί να εισέλθει στον προστάτη μέσω του ουροποιητικού συστήματος ή μέσω σεξουαλικής επαφής χωρίς προστασία.
  • Το Escherichia coli είναι ένα gram-αρνητικό βακτήριο, μια κοινή αιτία οξείας φλεγμονής. Μπαίνει στο σώμα λόγω ανεπαρκούς υγιεινής κατά την προετοιμασία των τροφίμων.

Αυτός δεν είναι ένας εξαντλητικός κατάλογος των βακτηρίων και των ιών που μπορούν να προκαλέσουν οξεία φλεγμονή του προστάτη.

Συχνά ο λόγος δεν οφείλεται μόνο σε λοιμώξεις που μπορούν να ζήσουν στο σώμα για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς σχεδόν καθόλου συμπτώματα. Αρχίζουν να αναπτύσσονται γρήγορα εάν υπάρχουν παράγοντες που συμβάλλουν:

  • Τακτική ή εφάπαξ υποθερμία. Το κρύο αποδυναμώνει την άμυνα του οργανισμού και το καθιστά πιο δύσκολο να περιέχει παθογόνα βακτήρια, ειδικά όταν η υποθερμία σχετίζεται με την καθημερινή εργασία.
  • Ακανόνιστη σεξουαλική ζωή. Η στασιμότητα της έκκρισης του αδένα (που είναι απαραίτητο μέρος του σπέρματος) προάγει τον πολλαπλασιασμό των βακτηρίων.
  • Συνεχιζόμενες λοιμώξεις. Αυτές θα μπορούσαν να είναι λοιμώξεις που προκαλούνται από σεξ χωρίς προστασία ή βακτήρια που προκάλεσαν ήπια φλεγμονή του ουροποιητικού συστήματος. Οι συνέπειες ενός ατελούς θεραπευμένου πυώδους πονόλαιμου με τη μορφή στρεπτόκοκκων μπορεί επίσης να προκαλέσουν φλεγμονή. Η τερηδόνα μπορεί επίσης να προκαλέσει προστατίτιδα.
  • Αποδυναμωμένη ασυλία. Εάν η άμυνα του σώματος γίνει ανεπαρκής λόγω ασθένειας ή ανεξέλεγκτης χρήσης αντιβιοτικών, τα βακτήρια είναι βέβαιο ότι θα εκδηλωθούν.
  • Μη συμμόρφωση με τους κανόνες προσωπικής υγιεινής.

Συμπτώματα οξείας προστατίτιδας

Τα συμπτώματα εξαρτώνται από το στάδιο της νόσου.

Κατά τη διάρκεια της καταρροϊκής προστατίτιδας, υπάρχει μια μικρή ενόχληση και ένα αίσθημα βάρους στο περίνεο, η επιθυμία για χρήση της τουαλέτας τη νύχτα γίνεται πιο συχνή. Η ούρηση συνοδεύεται από αίσθημα καύσου και πόνο. Ο ίδιος ο αδένας διευρύνεται κανονικά ή χωρίς κριτική, η ψηλάφηση προκαλεί πόνο. Η θερμοκρασία παραμένει φυσιολογική ή αυξάνεται ελαφρώς. Χωρίς μέθη, γενική ευημερία.

Η ωοθυλακική περίοδος έχει περισσότερες εκδηλώσεις. Ο πόνος μεγαλώνει, γίνεται σταθερός, μερικές φορές ακτινοβολεί απότομα στο πέος, στο ιερό οστό ή στο ορθό. Η κατακράτηση ούρων συμβαίνει επειδή η ούρηση είναι δύσκολη λόγω οξέος πόνου. Η κίνηση του εντέρου συνοδεύεται επίσης από έντονο πόνο.

Η θερμοκρασία ανεβαίνει στους 38 βαθμούς και παραμένει σε αυτό το επίπεδο. Ο προστάτης αυξάνεται αισθητά σε μέγεθος, έχει πυκνή συνέπεια, είναι τεταμένος, το άγγιγμα σε ορισμένα σημεία προκαλεί έντονο πόνο.

Πόνος στη βουβωνική χώρα σε οξεία προστατίτιδα

Η παρεγχυματική προστατίτιδα είναι πολύ δύσκολη. Η όρεξη εξαφανίζεται, εμφανίζονται ρίγη, γενική αδυναμία. Η συχνή χρήση της τουαλέτας με σύντομη ούρηση αντικαθίσταται από οξεία κατακράτηση ούρων. Η προσπάθεια να αδειάσετε την ουροδόχο κύστη ή το έντερο γίνεται σχεδόν αδύνατη λόγω του βασανιστικού πόνου. Επιδεινώνεται από δυσκοιλιότητα και γεμάτη κύστη, απλώνεται σε όλο το περίνεο, μικρή ανακούφιση μπορεί να έρθει μόνο στην πρηνή θέση με τα πόδια τεντωμένα.

Η θερμοκρασία ανεβαίνει πάνω από 39 βαθμούς. Η φλεγμονή αρχίζει να εξαπλώνεται σε άλλα όργανα, η βλέννα εκκρίνεται από το ορθό. Ο προστάτης είναι ασαφής, διευρυμένος και επώδυνος. Η ψηλάφηση μπορεί να μην είναι δυνατή λόγω οιδήματος.

Ο σχηματισμός ενός αποστήματος συνοδεύεται από τον εντοπισμό του σημείου οξέος πόνου - όπου εμφανίστηκε το απόστημα. Η διέλευση ούρων, κοπράνων και αερίων είναι εξαιρετικά δύσκολη, συνοδευόμενη από έντονο παλλόμενο πόνο που εξαπλώνεται στα έντερα. Η θερμοκρασία διατηρείται πάνω από τους 39, 5 βαθμούς, εμφανίζονται ρίγη, πυρετός και μερικές φορές μια παραληρηματική κατάσταση.

Μετά έρχεται απροσδόκητη ανακούφιση: ο πόνος εξαφανίζεται, η θερμοκρασία πέφτει. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο ασθενής έχει αναρρώσει: το γεγονός είναι ότι το απόστημα έχει σκάσει και τώρα χρειάζονται επείγουσες διαδικασίες για τον καθαρισμό του πύου, καθώς οι αρνητικές συνέπειες μπορεί να είναι πολύ διαφορετικές.

διάγνωση

Η διάγνωση τίθεται με βάση την εκτίμηση των συμπτωμάτων του ασθενούς, την ανάλυση των εκκρίσεων ούρων, αίματος και προστάτη. Επιπλέον, χρησιμοποιούν τη μέθοδο της ψηφιακής διάγνωσης του ορθού, του υπερήχου και της αξονικής τομογραφίας.

Η σοβαρότητα των παθήσεων του ουροποιητικού συστήματος εκτιμάται με τη χρήση ουροφθομετρίας.

Μια γενική ανάλυση ούρων σάς επιτρέπει να προσδιορίσετε την ασθένεια στο αρχικό της στάδιο, όταν τα χαρακτηριστικά συμπτώματα εξακολουθούν να απουσιάζουν. Ο ίδιος ο δείκτης αλκαλικού οξέος υποδεικνύει την ανάπτυξη φλεγμονής.

Η βακτηριολογική εξέταση των ούρων σας επιτρέπει να προσδιορίσετε τη φύση της φλεγμονής και τις αιτίες της. Οι αλλαγές στο χρώμα, τη μυρωδιά ή τη συνοχή των ούρων δεν θεωρούνται απόλυτοι δείκτες οξείας προστατίτιδας.

Ο πλήρης αριθμός αίματος είναι η βάση για τη διερεύνηση της νόσου. Οι χαρακτηριστικοί δείκτες της οξείας προστατίτιδας είναι οι χαμηλές τιμές αιμοσφαιρίνης (φυσιολογικά 130 g / l), οι υψηλές τιμές ουρίας και κρεατινίνης, καθώς και το επίπεδο των λευκοκυττάρων και ο ρυθμός καθίζησης των ερυθροκυττάρων. Η πρωτεΐνη δεν πρέπει να είναι φυσιολογική, όπως και ένα υψηλό επίπεδο λευκών αιμοσφαιρίων - δεν πρέπει να είναι περισσότερες από 5 μονάδες.

Η συγκεκριμένη ανάλυση του PSA σας επιτρέπει να εντοπίσετε όχι μόνο φλεγμονή, αλλά και κακοήθεις σχηματισμούς.

Η έρευνα PCR σάς επιτρέπει να εντοπίσετε γρήγορα λοιμώξεις των γεννητικών οργάνων που είναι συχνά η αιτία της οξείας προστατίτιδας.

Ο υπέρηχος σας επιτρέπει να προσδιορίσετε το μέγεθος του προστάτη, τα περιθώριά του, την παρουσία διατρητικών και διάχυτων αλλαγών. Εάν έχει σχηματιστεί απόστημα, αυτή η μελέτη μπορεί να καθορίσει το μέγεθος και τη θέση του. Εάν είναι εφικτό, η μελέτη θα πραγματοποιηθεί διαδοχικά. Εάν ο πόνος και το πρήξιμο το αποτρέψουν, ο αδένας εξετάζεται από την πλευρά της κοιλιάς.

Μερικές φορές ο υπέρηχος πραγματοποιείται ενώ παρατηρείται η αλλαγή στη συχνότητα του ήχου που αντανακλάται από το όργανο. Αυτό σας επιτρέπει να αξιολογήσετε την παροχή αίματος στον προστάτη - αγγείωση, η οποία μπορεί να αυξηθεί ή να μειωθεί ανάλογα με τον τύπο της φλεγμονής και το στάδιο της. Σας επιτρέπει να διαφοροποιήσετε έναν καρκινικό όγκο από οξεία προστατίτιδα.

Εάν ο γιατρός διαπιστώσει ότι απαιτείται χειρουργική επέμβαση, θα συνταγογραφήσει αξονική τομογραφία ή μαγνητική τομογραφία για να εξετάσει τις λεπτομέρειες της φλεγμονώδους διαδικασίας.

MRI για διάγνωση οξείας προστατίτιδας

Θεραπεία οξείας προστατίτιδας

Η θεραπεία ασθενειών είναι πάντα πολύπλοκη και περιλαμβάνει τη λήψη διαφόρων φαρμάκων, διαδικασιών και δίαιτας. Η θεραπεία μπορεί να διαρκέσει περίπου 2 μήνες.

Το κύριο καθήκον του γιατρού είναι να απαλλαγεί από την αιτία της φλεγμονής, η οποία συχνότερα συνίσταται σε μόλυνση. Για αυτό, συνταγογραφούνται αντιβιοτικά (μόνα ή σε συνδυασμό). Η επιλογή ενός φαρμάκου εξαρτάται από διάφορους παράγοντες:

  • την ευαισθησία του παθογόνου παράγοντα.
  • Συννοσηρότητες του ασθενούς.
  • Πώς λειτουργεί το φάρμακο.

Η αυτοδιάγνωση και η θεραπεία είναι αδύνατες: ένα αποτελεσματικό φάρμακο επιλέγεται με βάση εργαστηριακές εξετάσεις

Για την καταπολέμηση των αιτιολογικών παραγόντων μιας οξείας φλεγμονώδους διαδικασίας, οι φθοροκινολόνες και οι κεφαλοσπορίνες τρίτης γενιάς χρησιμοποιούνται συχνότερα. Η βακτηριοκτόνος δράση του αντιβιοτικού είναι θεμελιώδους σημασίας για τη θεραπεία της οξείας προστατίτιδας.

Ανάλογα με το στάδιο και την κατάσταση του ασθενούς, επιλέγεται η δοσολογία και η μορφή απελευθέρωσης του φαρμάκου: όσο πιο παραμελημένη είναι η κατάσταση, τόσο υψηλότερη είναι η δόση και τόσο πιο σημαντικό είναι ότι το φάρμακο φτάνει πιο γρήγορα στον προορισμό του. Τα φάρμακα με τη μορφή ενέσεων είναι προτιμότερα από τα δισκία.

Είναι απαραίτητο να ομαλοποιηθεί η εκροή ούρων και εκκρίσεων. Όταν η κατακράτηση ούρων έχει μετατραπεί σε οξεία μορφή, συνταγογραφείται μια τροκική επίκυστο - μια παρακέντηση της ουροδόχου κύστης, ακολουθούμενη από την εισαγωγή ενός λεπτού σωλήνα.

Όταν δεν απαιτούνται τέτοια δραστικά μέτρα, συνταγογραφούνται μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα για την αποκατάσταση της φυσιολογικής ούρησης, η οποία θα απομακρύνει το πρήξιμο και τον πόνο. Τα φάρμακα συνταγογραφούνται με τη μορφή δισκίων, ενέσεων ή υπόθετων από το ορθό.

Εάν η οξεία προστατίτιδα έχει μετατραπεί σε απόστημα, η θεραπεία εξαρτάται από το στάδιο που βρίσκεται. Το στάδιο διήθησης αντιμετωπίζεται με ενεργή θεραπεία με αντιβιοτικά και διεγερτικά του ανοσοποιητικού. Δίνεται αποκλεισμός με αναλγητικά για να βοηθήσει τον ασθενή να ξεπεράσει τον πόνο.

Εάν σχηματιστεί απόστημα, η θεραπεία είναι δυνατή μόνο με τη βοήθεια χειρουργικής επέμβασης: η πυώδης κύστη ανοίγει, πλένεται και εγκαθίσταται αποχέτευση. Μετά την επέμβαση, συνταγογραφείται θεραπεία για την καταπολέμηση μικροβίων και δηλητηρίασης.

Η θεραπεία για οξεία προστατίτιδα δεν περιορίζεται στην ανακούφιση των συμπτωμάτων. Η πορεία των αντιβιοτικών πρέπει να πίνεται μέχρι το τέλος, όχι μέχρι να φύγει ο πόνος.

Αφού αφαιρεθεί η κρίση, ήρθε η ώρα για φυσικοθεραπεία. Περιλαμβάνει διαδικασίες UHF και μικροκυμάτων, ηλεκτροφόρηση και μασάζ προστάτη. Ο στόχος είναι να ανακουφιστεί το πρήξιμο (αν αφεθεί), να βελτιωθεί η εκροή των αδενικών εκκρίσεων προκειμένου να αποφευχθεί η συμφόρηση.

Είναι σημαντικό να τηρείτε τη διατροφή σας καθ 'όλη τη διάρκεια της θεραπείας. Πρέπει να απορρίψετε τα ακόλουθα προϊόντα:

  • αλκοολούχα ποτά, καφές, τηγανητά και αλατισμένα - συμβάλλει στην εμφάνιση μαρμελάδων.
  • λευκό λάχανο, μήλα, όσπρια και ωμά λαχανικά - προκαλούν μετεωρισμό, ο οποίος συμπιέζει τα πυελικά όργανα, συμπεριλαμβανομένου του προστάτη.
  • όξινα ποτά, εντόσθια - ερεθίζουν το ουροποιητικό σύστημα.

Η διατροφή πρέπει να περιλαμβάνει δημητριακά, λαχανικά στον ατμό, γαλακτοκομικά προϊόντα και φρούτα στο φούρνο. Όλα αυτά συμβάλλουν στη φυσιολογική λειτουργία του εντέρου. Είναι απαραίτητο να τηρείτε το καθεστώς κατανάλωσης αλκοόλ και να πίνετε τουλάχιστον 2 λίτρα υγρού (νερό, ποτά φρούτων, χυμούς) την ημέρα. Όσο πιο συχνά ξεπλένεται το ουροποιητικό σύστημα, τόσο μειώνεται ο κίνδυνος φλεγμονής.

Συμπλέγματα βιταμινών και πεπτίδια πρέπει να πίνουν για να βελτιωθεί η αναγέννηση των ιστών και η ταχεία αποκατάσταση της φυσιολογικής λειτουργίας των αδένων.

Δισκία για τη θεραπεία της οξείας προστατίτιδας

Η ευνοϊκή πορεία θεραπείας κρίνεται από την αποκατάσταση του αδενικού ιστού, την ομαλοποίηση των χημικών ενδείξεων των εκκρίσεων του προστάτη, την απουσία παθογόνων παραγόντων στις αναλύσεις και τη γενική ευημερία του ασθενούς.

Πρόγνωση και επιπλοκές

Όσο νωρίτερα ξεκινήσει η θεραπεία, τόσο πιο γρήγορα και ευκολότερα θα είναι να απαλλαγούμε από την οξεία προστατίτιδα. Επιπλοκή είναι οποιοδήποτε επόμενο στάδιο της νόσου, η χρόνια πορεία της νόσου, η εξάπλωση της φλεγμονής σε άλλα όργανα, η υπογονιμότητα, η σηψαιμία. Μόλις ξεκινήσει η ασθένεια, μπορεί να χρειαστεί να αφαιρέσετε τον αδένα μόνοι σας.

Με την έγκαιρη θεραπεία, στο τέλος της πορείας της θεραπείας, αποκαθίστανται όλες οι λειτουργίες του σώματος, αποκαθίσταται πλήρως η ικανότητα εργασίας.

πρόληψη

Τα προληπτικά μέτρα περιλαμβάνουν την απουσία σεξουαλικών επαφών χωρίς προστασία (για τον αποκλεισμό των ΣΜΝ), την προσεκτική υγιεινή και την έγκαιρη θεραπεία των φλεγμονωδών διεργασιών στο ουροποιητικό σύστημα. Είναι απαραίτητο να διατηρήσετε την ασυλία, να μην κάνετε τερηδόνα και να αντιμετωπίσετε προσεκτικά όλες τις μολυσματικές ασθένειες.

Θα πρέπει επίσης να αποκλείσετε παράγοντες που συμβάλλουν στην ανάπτυξη της νόσου. Για να το κάνετε αυτό, χρειάζεστε:

  • έχουν τακτική σεξουαλική ζωή με έναν σύντροφο.
  • Αποφύγετε την υποθερμία (μόνιμη και εφάπαξ).
  • Αποχή από αλκοόλ, κάπνισμα και καθιστική ζωή.
  • υποβάλλονται τακτικά σε εξέταση ρουτίνας από ουρολόγο ·
  • μην κάνετε αυτοθεραπεία με τα πρώτα σημάδια φλεγμονωδών διεργασιών.
  • τηρήστε μια ισορροπημένη διατροφή.
  • λήψη βιταμινών, ειδικά σε περιόδους εξάπλωσης μολυσματικών ασθενειών.

Οξεία φλεγμονή του προστάτη συμβαίνει λόγω λοιμώξεων που αναπτύσσονται υπό ευνοϊκές συνθήκες. Η θεραπεία γίνεται με αντιβιοτικά, αντιφλεγμονώδη φάρμακα, αναλγητικά και βιταμίνες. Είναι σημαντικό να τηρείτε ένα πρόγραμμα διατροφής και κατανάλωσης αλκοόλ κατά τη διάρκεια της θεραπείας.